Wit Licht

Wit Licht

Publicatiedatum:

Op het moment dat Marco op zwart zaad zit onderwerp ik me op een thuisvertoning van Wit Licht. Het is natuurlijk flauw om grappen te maken die gebaseerd zijn op Marco’s situatie maar het feit dat voordat de film begonnen is ik al 2x het logo van The Entertainment Group en 1x enkel de naam voor mijn kiezen heb gekregen is voor mij reden genoeg om het toch even aan te halen. Wit Licht is namelijk Marco Borsato; een verhaal over kindsoldaten, geproduceerd door zijn eigen bedrijf met hem in de hoofdrol. Waar de meeste muzikanten ervoor kiezen om in een bijrol of de hoofdrol in een luchtige film, een actiefilm of een semi-autobiografische film hun acteerdebuut te maken daar kies Marco direct voor een drama met een loodzwaar thema. En dan mag Marco ook nog eens een rouwende single-dad spelen die een kindsoldaat gaat redden uit de klauwen van een rebellenleider.

Marco speelt dus een vader die in het begin van de film afscheid neemt van zijn vrouw. Hij staat nu alleen voor de taak om hun zoontje op te voeden in een niet nader genoemd Afrikaans land waar hij een restaurant bezit. Het beste vriendje van zoon Thomas is Abu, die afgezien van de naam verder weinig overeenkomsten heeft met het aapje van Aladdin al zullen rechts-extremisten die uitspraak betwisten. Op een dag wordt het dorp van Abu geweldadig bezocht door de rebellen en wordt Abu meegenomen en gedwongen opgeleid tot kindsoldaat. Omdat Thomas maar lastige vragen blijft stellen waarom ze niet zijn beste vriendje gaan zoeken gaan ze beiden op pad om Abu terug te krijgen. Zo krijgen we wat meer te weten over hoe het er in zo’n land aan toe gaat. Wanneer Marco langs een bewaakte post probeert te komen door wat smeergeld neer te leggen weigert de bewapende soldaat en stuurt hem terug en al er midden in de nacht op de auto wordt geklopt waar in ze overnachten dan blijkt de enge man enkel een vuurtje nodig te hebben.

Hun doel op dat moment is het bereiken van een kamp waarin ontsnapte kindsoldaatjes zitten die therapie krijgen om weer leren kind te worden. Dit is het moment dat we te zien krijgen wat voor werk War Child nou eigenlijk doet en derhalve dus een grote reclamespot. We krijgen de gruwelijke tekeningetjes te zien en Thekla Reuten mag hele verhalen vertellen over hoe gruwelijk het allemaal is wat ze is aangedaan. De scenes in dit kamp leiden ook tot verschrikkelijke scenes waarin Marco als een soort van beneden-de-evenaar-Sherlock de tekeningen naloopt op eventuele aanwijzingen en de 2 tenenkrommende discussies hebben over van alles en nog wat.

Dan gaat Marco solo op pad als een ware eenmans-commando; de Rambo van de lage landen. Marco wordt onder vuur genomen en wordt wonderbaarlijk nimmer geraakt, Marco struint door de bossen, vindt deze rebellen zonder problemen, Marco zwaait met een machinegeweer en Marco overwint in een 1 op 1 gevecht op enkele 100 meters hoogte.

Het probleem met deze film, die op zich helemaal zo slecht niet is, is de hele verhaallijn van Marco Borsato. Marco is het gezicht dat mensen naar de bios moet trekken, de man die geld voor het maken er van heeft neergelegd. Maar voor de boodschap van de film is Marco totaal overbodig en de scenes met hem er in hebben enkel de functie om voor ons als kijker met iemand te kunnen identificeren. Marco is de blanke redder van kindertjes uit de klauwen van gemene zwarte krijgsheren. Het verhaal was een stuk sterker geweest wanneer Marco’s karakter was weggelaten en de film zich puur focuste op Abu. Deze jongen had een goed gezin en een naar lokale maatstaven goed leven tot die ene zwarte dag. Met gemak had het verhaal zo omschreven kunnen worden dat hij zonder Rambo Marco in een rehabilitatie kamp terecht was gekomen zodat het werk van War Child aan bod was gekomen zonder Bush-Baantjer Marco die tekeningen loopt te analyseren en toevallig iedere foute man in dat land op persoonlijke noot kent.

Wit Licht had een betere film geweest zonder Borsato en wanneer het puur focust op het verhaal van Abu. Want dat is een krachtig verhaal, sterk geacteerd, en wrang. Maar ja, wie had er dan nog naar toe gegaan? Ik begrijp de keuze die gemaakt is, maar waarderen doe ik hem niet.

Wit Licht Screenshot

Wit Licht Poster
Wit Licht Poster
Wit Licht
  • Year:
    2008
  • Director:
    • Jean van de Velde
  • Cast:
    • Jacqueline Blom
    • Marco Borsato
    • Adrian Galley
    • Ricky Koole
  • Genre:
    Drama
  • Running time:
    115m

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.


You might also like: