Publicatiedatum:
Wanneer een asociale familie jarenlang boven op zwaar verontreinigde grond blijkt te hebben gewoon wordt hun een nieuwe woning aangeboden. Deze bevindt zich echter in een dure villawijk. Voor de bewoners daar is de komst van een stel asocialen een complete verrassing en ontstaat er al snel een cultuurbotsing. Dat is kort samengevat het verhaal van Flodder. Een film die zich inmiddels de status van klassieker in de Nederlandse filmgeschiedenis heeft weten aan te meten. Zelfs de naam Flodder werd jarenlang gebruikt als synoniem voor asociale families. Totdat de familie Tokkie langs kwam en het stokje overnam. Tot hun groot ongenoegen overigens.
Flodder was een onderdeel van mijn jeugd. De platte humor, actiescènes en natuurlijk Tatjana Simic als Kees Flodder. Eind jaren 80, toen deze film eindelijk op TV kwam en iedereen hem van mijn leeftijd (11/12) ook heeft kunnen zien hoorde je overal “Maar buurman, wat doet u nu”. En met overal bedoel ik dan voornamelijk op het schoolplein. Zelfs meer dan 30 jaar later, zorgt Tatjana er voor dat ze voor elke publiekelijk optreden die zin feilloos zoals in de film kan uitspreken. Zo zag ik recentelijk in een interview met RTL Boulevard althans. Al wist ik als 11 jarig jochie natuurlijk niet helemaal hoe of waarom, maar er was iets in mij machtig gebiologeerd was door Kees Flodder. Of ze nou uit het zwembad kwam, over een auto heen hing of in bad lag. Het waren redenen om de videoband even terug te spoelen.
Maar ja, we zijn nu 30 jaar verder en met een paar scheldwoorden en blote borsten maak je natuurlijk geen klassieker. Toen ik recentelijk Flodder voor het eerst in eeuwen weer keek was ik bang dat de film erg gedateerd zou aanvoelen. Met name in het begin van de film was ik bang dat de film een sketch-structuur zou hebben. Hiermee bedoel ik dat de film een aaneenschakeling van op zichzelf staande scènes zou zijn en er geen sprake zou zijn van een concrete verhaallijn. Die angst bleek gelukkig ongegrond want er is gewoon een lopend verhaal aanwezig. Dit verhaal heeft natuurlijk geen enorme diepgang, maar geeft de film wel een coherent karakter.
Met name in de eerste helft draait de film veel om aanvaringen tussen de deftige buurtbewoners en de Flodders. Hier komen dan ook de meest memorabele scènes vandaan. Zoon Kees bij de tennisbaan, Toet die haar stiletto in een fietsband van een buurjongen steekt, dochter Kees in de garage bij de buurman en Ma Flodder die op de vuist gaat in een SRV-wagen. Dat laatste is trouwens een van de meest imposante scenes uit de film. Met name wanneer de SRV-wagen tegen het verkeer de snelweg op gaat en uiteindelijk met een andere vrachtwagen crasht op een daklozenkamp. De SRV-wagens schijnen overigens nog wel te bestaan, al heb ik ze al in geen 30 jaar meer gezien.
De tweede helft bestaat meer uit de relatie tussen Johnny en Jolanda, de vrouw van één van de buurtbewoners. Haar man bekleedt een hoge functie in het leger en mag graag zijn werk naar huis nemen. Zij is een verveelde huisvrouw, voor wie de komst van Johnny een uitvlucht biedt van haar liefdeloze saaie bestaan. De relatie tussen Johnny en Jolanda voelt wat geforceerd aan en dient dan ook voornamelijk om het conflict tussen de Flodders en de buurtbewoners tot een explosief einde te brengen.
Ook na 30 jaar is Flodder een behoorlijk amusante film. Met name Ma Flodder is een legendarisch personage en Nelly Frijda is dan ook het meest memorabele karakter in deze film. Huub Stapel en René van ‘t Hof zijn aardig in hun rollen als Kees en Johnny, maar staan mijlenver af van hun rollen in de TV serie. Daarin werden ze toch meer cartoonesk neergezet door andere acteurs. Tatjana is natuurlijk niet uitgekozen voor haar acteertalent, dat is in elke scène wel duidelijk. Toch is zij naast Ma Flodder voor mij de belichaming van deze film, maar dan meer in de letterlijke zin van het woord.
